ارائه مدلی برای ارزیابی کیفیت آموزش کارآفرینی با تأکید بر نقش تعدیل‌گری توانایی‌های مدرسین و به کارگیری امکانات کمک آموزشی

در ادبیات کارآفرینی گفته شده است که دانش و مهارت کارآفرینی را می‌توان آموخت و آن را در محیط مناسب توسعه داد از این رو آموزش نقش مهمی در توسعه فرهنگ کارآفرینی دارد. پژوهش حاضر به بررسی نتایج حاصل از اجرای آموزش‌های کارآفرینی در تعدادی از دبیرستان‌های کار و دانش شهرستان بجنورد پرداخته و بر مبنای پیشینه تحقیق مدلی را برای ارزیابی کیفیت این آموزش‌ها ارائه می‌کند. این تحقیق از نوع روش، توصیفی- پیمایشی بوده و داده‌ها از طریق پرسش‌نامه و مصاحبه گردآوری شده­اند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد آموزش کارآفرینی با تکیه بر سه سازه؛ ایجاد مهارت‌های کارآفرینی، ایجاد اشتیاق برای انجام فعالیت‌های کارآفرینانه و پرورش ویژگی‌های شخصیتی کارآفرینانه در دانش‌آموزان خواهد توانست به میزان قابل توجهی بر ایجاد قصد کارآفرینانه در دانش‌آموزان تأثیر مثبت داشته باشد. همچنین دو متغیر توانایی‌های مدرسین و امکانات کمک آموزشی، رابطه میان آموزش کارآفرینی و ایجاد قصد کارآفرینانه در دانش آموزان را تعدیل می­نمایند.